کیارش

امروز برای من یک روز خاص هست....شاید خاص ترین روز عمرم...۲۵ سال پیش دراوایل زندگی مشترکمان،خداوند پسری به من عطا کرد که آرزوی هر پدرومادری است...پسری متین،نجیب، به تمام معنی  آقاو انسانی بسیار بسیار مسئولیت پذیر و شخصی که همه وجودش یک قلب بینهایت است برای مهرورزیدن.. پسری که هم عصا هست برای پدر و هم پشت برای مادر و هم یار برای معشوق و هم کوهی بود برای برادر...چندوقت پیش یکی از یاد داشت هایش برای شهریار را دیدم که نوشته بود از تو متشکرم برای این که هستی،برای اینکه سبب میشوی همیشه در تلاش باشم که انسان بهتری باشم تا بتوانم الگویی باشم برای تو.....در مدت کوتاهی  که او را باخودم به کار دوم بردم و همکار شدیم، همه همکارانم عاشق او شدند و میدیدم که چقدر تحویلش میگیرند و مشتاق صحبت با او هستند.زهیر مالک بیزنس که پیرمردی است بسیار سختگیر و غرغرو و گیر برای همه کس و همه چیز. تنها یک هفته بعد از کار کردن با کیارش،مرا کناری کشید و گفت این پسر تو یکی از آقاترین و مودب ترین و مسئول ترین انسانهایی است که در عمرم دیدم و اضافه کرد:
 you are really  and truly  blessed 
تولدت مبارک پسر عزیزم و تنها دلیل زنده بودنم در این جهان