دیوانه

پادکستی هست به نام رادیو چهرازی. یادتان باشد چهرازی اولین آسایشگاه روانی بود که  در دره قشلاق (خیابان ولی عصر کنونی) ساخته شد و سالها پیش هم تعطیل شد 

لینک رادیو چهرازی: https://t.me/radiochehraziofficial   برنامه های این پادکست، نامه های عاشقانه است . نامه های عاشقانه ی که (دیوانه) برای (دلبر) می نویسد از آنجایی که اینها به قلم یک دیوانه است،نامه ها یک طرفه هست و پاسخی ندارد...(امان از نامه های یک طرفه) قسمتی از آخر یکی از نامه ها را برایتان می نویسم دوست داشتید به این پادکست سر بزنید و گوش بدهید...راستی تا یادم نرفته بگویم بهترین صدای ممکن را برای (دیوانه) انتخاب کرده اند صدای مردانه که با مهارت تمام زیر و بم های کلمات و هحا ها و سکوت ها را ادا می کند 

....تو هم دیگه نترس
من نمیام داد بزنم سرت
نمیامم دورت بگردم
نمیام اونقدر بخندونمت که ضعف کنی
نمیام بشینم بغل دستت تو ماشین
سر هر پیچ ماچت کنم
نمیام برات شعر بخونم شبا
نمیام اینقدر بگم:
میشه دلبرانه بنگری؟
 که کلافه شی
نمیام بمونم کنارت شب تا صبح، 
نگات کنم ،بسکه ماهی وقتی خوابی
نه
میرم گم وگور میشم، ته مه های شب
جدیدیه از من بهتره میدونم
دیدم تو عکس ها
...
ببخش اگه نبودم اونی که می خواستی...
دوست داشتم باشم،
بلد نبودم...
تو هم دیگه فکر من نباش غصه نخور
نیا از پشت میله های آسایشگاه یواشکی نگام کن
خوبم
خیال کن دیوونه یک شب خوابید تو حوض خالی، مورچه ها خاک ریختندروش
کلاغه براش مرثیه خوند، برف اومد
همه یادشون رفته منو
توهم بخند و بگذر وفراموش کن
که دنیا محل گذره
حالا که تموم شده بگذار یک خط آخر نامه بگم بعد برو
می ارزید....
اون روزها به این شب ها می ارزید
اینو گفتم که بدونی پشیمون نیستم
فقط دیگه نیستم
خسته ام
می خواهم چهارتا پاییز بخوابم....

پ.ن: ببخشید که نظرات پست قبل را زیرنویس نکردم اگر عمری بود در اولین فرصت