چهار شعر از مینا آقا زاده

ساخت وبلاگ
هر روز
به دار می آویزند مرا
خاطراتی که از تو دستور می گیرند
خاطراتی که مُدام
صندلی را از زیر پایم می کشند
اما نمی دانند که من
نمی میرم
نمی میرم
فقط در هوای تو معلّق می مانم

***

قرارمان 
همین بهار 
زیر شکوفه های شعر
آنجا که واژه ها 
برای تو گل می کنند 
آنجا که حرف های زمین افتاده ام 
دوباره سبز می شوند 
وَ دست های عاشقمان 
گره در کارِ سبزه ها می اندازند 
قرارمان زیرِ چشم های تو 
آنجا که شعر 
نم نم شروع می شود

***

عشقِ تو
مثل هوای دَم صبح است 
تازه اَم می کند
کافیست کمی تو را نفس بکشم 
کافیست ریه اَم را 
از دوست داشتنت پُرکنم

***

عشق 
تنها ارثیه ایست 
که از من به تو می رسد 
مرا ببخش اگر 
با دست های خالی 
دوستت داشتمت 

بیست و یک سال گذشت.......
ما را در سایت بیست و یک سال گذشت.... دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : abrovan بازدید : 97 تاريخ : پنجشنبه 18 بهمن 1397 ساعت: 7:22